Notre-Dame de Vie
Matka Boża Życia
« Odkryliśmy Ją pewnego dnia ze zdumieniem i uwierzyliśmy Jej. »
« Maryja Dziewica wybrała to miejsce, żeby rodzić tutaj dzieci, żeby przyprowadzać tu dusze i napełniać je swoim światłem i swoim życiem. »
« Kiedy puszczamy wodze, nie naszym uczuciom, ale temu, co widzimy w ciemności, przewidujemy, że z łona Dziewicy wytrysną tutaj strumienie życia, tak obfite i tak potężne, że wydają się być rwącym potokiem. »
« Weź Matko Życia wszystko, co mamy i wszystko, czym jesteśmy. Spraw, żeby ten dar był całkowity i, na tyle, na ile pragnie tego Bóg dla każdego z nas, zechciej nas włączyć w Twoje macierzyństwo łaski i w rozpowszechnianie życia Bożego w duszach. » (z Aktu Poświęcenia Matce Życia)
Nieco historii
W VI wieku mnich zwany Siffrein zostaje biskupem Carpentras (miasta niedaleko Awinionu). Jest to czas zmierzchu Imperium Rzymskiego.
Ponieważ jednak czasy są niespokojne, biskup Siffrein woli rezydować na wzgórzu Venasque (oddalonym ok. 10 km od Carpentras), gdzie buduje kościół dedykowany św. Trójcy, batysterium św. Jana Chrzciciela i kaplicę zadedykowaną Matce Życia (Notre Dame de Vie)
Bardzo szybko to ostatnie miejsce staje się miejscem pielgrzymek. Maryja w cudowny sposób odpowiada na liczne prośby do Niej zanoszone. Następuje wiele uzdrowień, a także wskrzeszeń dzieci zmarłych bez sakramentu chrztu.
Odkrycie
W XVII wieku pojawia się potrzeba sprowadzenia braci, którzy mogliby przyjmować pielgrzymów. Tak przybywają tutaj Bracia Mniejsi św. Franciszka i budują obecne Sanktuarium Matki Życia (Notre Dame de Vie) oraz budynki je otaczające, u podnóża Venasque.
Rewolucja Francuska wypędza braci, a Sanktuarium zostaje sprzedane jako dobro publiczne. W roku 1920, pani Lemaire, tercjarka karmelitańska, kupuje tę własność, żeby tam zamieszkała jej wnuczka chora na gruźlicę.
Po śmierci dziewczynki w 1931 roku kobieta zwraca się do ojców Karmelitów, mających klasztor w Petit Castelet koło Tarascon, z propozycją przekazania im Sanktuarium. Ponieważ odpowiedź od Karmelitów nie nadchodzi, kobieta odprawia nowennę. W czasie nowenny dowiaduje się przez telefon, że karmelita - o. Maria Eugeniusz od Dz. Jezus - jest zainteresowany tym domem.
Kiedy przyjeżdża on do Venasque i wchodzi po raz pierwszy do Sanktuarium, zostaje wewnętrznie ujęty obecnością Maryi, a Ona sama daje mu się poznać jako Matka. Od 1932 roku Notre Dame de Vie gromadzi pierwsze osoby odbywające formację pod okiem o. Marii Eugeniusza. Instytut, który tu powstanie w przyszłości, weźmie od Niej swoją nazwę.
